- Palatuar
- Pălātŭa, ae, f., the tutelary goddess of the Palatine, Varr. L. L. 7, § 45 Müll.— Hence,A.Pălātŭālis, e, adj., of or belonging to Palatua:B.
flamen,
Varr. L. L. 7, § 45 Müll.; cf.:Palatualis flamen constitutus est, quod in tutelā ejus deae Palatium est,
Fest. p. 245 Müll.; Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 45 ib. (Ann. v. 125 Vahl.).—Pălātŭar, āris (euphon. for Palatual), n., an offering made at Rome on the Palatine, Fest. s. v. septimontium, p. 348 Müll.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.